Kağıt ve Baskı

Türk Kağıt Endüstrisi

Türkiye’de Osmanlılar döneminde 18.’inci Yüzyılda İzmir ve Beykoz’da kurulan imalathaneler kapitülasyonlar ve yabancılara tanınan çeşitli imtiyazlar nedeniyle yabancı şirketlerle rekabet edemediklerinden kısa bir süre içinde kapanmışlardır. İtalya’da 1846 yılında üretime geçen kağıt makinesi ülkemize İtalya’dan 3 yıl önce yani 1843 yılında gelmiştir. İzmir-Halkapınar’da başlayan üretim 6 ay sürebilmiştir.O zamanlar, daha çok azınlıkların elinde bulunan ticaretin daha çekici ve ithalatın karlı olması da yerli üretimin engellenmesinde etkili olmuştur.

Ulusal Kağıt Sanayiimizin Cumhuriyet döneminde bile kurulması çok kolay olmamıştır. Kağıt Sanayiimizin kurucusu Mehmet Ali Kağıtçı’nın çabaları sonucu 1934 yılında İzmit’te kurulan 12.000 ton/yıl kapasiteli ilk tesis, 1936 yılında üretime geçerek Ülkemizde ilk kağıdı üretmiştir. Kamu kuruluşu olan SEKA üretim kapasitesini 2000 yılında 617.700 ton’a kadar çıkarmıştır. Bu tarihten sonra SEKA, özelleştirme kapsamına alınmış ve 2006 yılına kadar da büyük bir kısmının özelleştirilmesi nedeniyle de Sektörden çıkmıştır. 

Sermaye yoğun bir Sektör olan Kağıt Sanayiinde, özel sektör kağıt sanayiine 1960’larda girmiştir. 15.000 ton/yıl civarında bir üretim gücü olan özel sektör kuruluşları bu yıldan sonra modern ve büyük kapasiteli fabrikalarda üretim yapmaya başlamıştır. 2006 yılı sonunda Türkiye’de kağıt ve karton üretim kapasitesi, 2.779.902 ton/yıl’a ulaşmıştır. Özel sektör fabrikaları hammadde ihtiyacını ithal selüloz ile karşılamaktadırlar. Bunun nedeni, Türkiye’de odun fiyatlarının dünya fiyatları ile kıyaslanamayacak mertebelerde yüksek olması ve kamu işletmelerinden kaynaklanan arzdaki belirsizliklerin özel sektör tarafından riske edilememesidir. Kahverengi kağıt üreten fabrikalar da hammadde olarak ikincil elyaf (geri dönüşen kağıt) kullanmaktadırlar. 2006 yılında 1.670.000 ton atık kağıt geri kazanılmıştır. Atık kağıt geri kazanma oranı, %40 mertebesindedir.